Week 12 - Pappa ek skuif jou nou 'n bietjie agtertoe.

 


 

Week 12: Pappa – ek skuif jou nou bietjie agtertoe.

 

Ek het almal wat lees nou al saam gevat op my journey van kind groot maak en hopelik het ek ‘n paar lesse gelos wat iemand iewers kan help. Verlede week het ek geskryf oor dogtertjies wat groot word en die impak daarvan op jou lewe – maar dit het meer te doen gehad met die besef dat jy net so lank kan vashou – it is inevitable – accept it. Ek het gekyk na JOU rol in hulle grootword en die belangrike rol wat jy speel in hul vorming. Vandeesweek se onderwerp is so bietjie moeiliker om aan te raak – want ek het nie die antwoord nie, ek weet nie, I just don’t know….

Pappa was daar met al die eerste mylpale, die eerste woordjies, die eerste tree, die eerste skooldag, die eerste netbal. Deur elke redenaarstoespraak, elke Eisteddfod optrede, elka klavier recital. Deur elke skoolkonsert, revue en toneel. By elke rapport, elke groot event en/of kompetisie. Pappa was daar toe die lisensies gekry is, die brille gekry is, die eerste bankrekening oop gemaak is. Pappa was daar met elke seer, elke traan, by die deel van elke droom. Elke woedeuitbarsting, elke hartseer. Pappa was daar met elke verjaasrdagkoek, elke verjaarsdagwens. Pappa was daar om saam te bid en in stilte te kon bid…en dan, wel d an word pappa so bietjie agtertoe geskuif want Pappa is nou nie meer nodig nie.

Moet my nie verkeerd vesrtaan nie – jou babies bly jou babies al is jy 100 en hulle 80 – that will never change. Pappa is steeds die een na wie toe gehardloop word vir raad, vir bystand, vir iets….but life goes on en klein dogtertjies word groot en kan aangaan op hul eie sonder dat jy daar is.

Jou hart voel leeg en die oomblikke wat al jou tyd in beslag geneem het is nou die dinge wat leemtes los. Die klavier is stil, ure en ure se oefen vir kompetisies en toesprake skryf is nou net ‘n leë skryfblok op die tafel. Die trofees en medaljes is die oorblyfsels van optredes. Die boks pleisters in die kas is vol want daar is nie meer nerf-af knieë nie. En waar jy lewe van oomblik tot oomblik en met liefde kla oor ‘n oorvol skedule….lewe jy nou van oproep na oproep. Lewe jy van foto tot foto. Wens jy met alles in jou jy kan tyd vasvang in ‘n houer en slegs laat gaan as jy reg is…..maar jy kan nie. Die woorde “Lekker Slaap” of “Goodnight” is ‘n stukkie van jou hart wat jy in woorde probeer vasvang – volg dit op met ‘n paar emoji’s want jy het nie eintlik ander woorde om te deel nie, jy kan tik maar jy kan nie druk en voel nie -  maar jy wil net meer van jouself gee…..en jy kan nie….

En more staan jy op en jy trek ‘n Demi Lee Moore op jouself want jy eet, mis, slaap herhaal…en jy moet rigtng vind. Jy moet ‘n nuwe ritme vind….jy moet jouself vind. Al die jare het jy jouself agtertoe geskuif vir hulle – en nou dat hulle jou so bietjie agtertoe skuif….nou moet jy jouself weer op die voorgrond skuif.

En dis hier waar jy jouself moet kom vind – van vooraf. Wat is jou belangstellings, jou liefdes? En hier moet jy jouself laat geld……die fondasie is gelê, jou kinders is gesort en daar gaan nog baie mylpale saam beleef word….maar jy kan jouself nie verder agtertoe skuif nie. Lees. Kry ‘n stokperdjie, oefen, doen Bybelstudie, travel………en tussen deur alles…..do your bit. Ouens – ons samelewing is besig om te verval…..om skouer aan die wiel te sit en betrokke te raak, om finansieel te help is maklik, maar dalk moet ons begin invest in moral support, begin om uit ons pad uit te gaan om respekvol te wees teenoor almal – in die openbaar, op sosiale platforms. Probeer harder om ‘n gehoorsame burger te wees, kom die padreëls na. Respekteer die reëls van instansies en organisasies en hou daarby, doen goed vir ander, glimlag, groet, kyk mekaar in die oë, wees ‘n beter jy….begin net weer met klein dingetjie wat ‘n ripple effek kan hê…….want as ons nie by onsself gaan begin verander nie, gaan ons staan en kyk hoe ons wêreld om ons verbrokkel, hoe ons kinders geen meer toekoms het nie en gaan die seer en die kwaad en die verwyte ons heeltemal consume. Ja – jou kinders skuif jou agtertoe want hulle word groot…maar maak seker jou optrede is van so aard dat hul die vrymoedigheid en selfvertroue het dat hulle weet hul dit op hul eie kan doen…worthy women…..en moet nooit maak dat jou optrede so is dat jy letsels laat dat in plaas van om jou agtertoe te skuif – hulle jou heeltemal afskryf nie…..Legacy onthou! Joyce Maynard sê iets wat soveel meer vasvang as net die woorde self of die bedoeling….maar ‘n waarheid wat alles vasvang wat jou tot die besef roep dat jy moet voluit lewe sodat jou kind kan voluit lewe. Sy sê: “It’s not only children who grow, Parents do too. As much as we watch to see what our children do with their lives, they are watching us to see what we do with ours. I can’t tell my children to reach for the sun, all I can do is reach for it myself.”

Volgende week is Meer as net Dad Jokes se swanesang. 13 Weke kom tot ‘n einde en dan vra ek die vraag: Wat is dit wat gedoen moet word.

Dad Joke van die week: - I like telling Dad jokes… sometimes he laughs.

Touché!

 

Vir oulaas – tot volgende week!

 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

What needs to be done?

  “ Do what needs to be done, when it needs to be done the best way it can be done, and do it that way every time ” aldus Bobby Knight. So wat is dit wat gedoen moet word? En is hierdie die beste manier? Ek weet nie, maar tog voel ek dit is nodig. Ek kyk na die skole en die gemeenskap en ek besef dat sosiale verval al lankal nie meer net gaan oor armoede nie…wel – nie geld nie, nie harde kontant nie….nie ’n ietsie in die bank nie. Gaan nie eers meer oor unbranded klere of kos op die tafel nie. Sosiale verval is aan die toeneem as gevolg van ‘n armoede aan waardes. Kinders wat vandag kinders het – daar is mos ‘n Social Grant . Afwesige pa’s… no care ma’s. “ Leave them ”-ouers. Kyk-ander-kant-toe-as-my-kind-aanvang-ouers. Ouers wat die fout soek vir hul hul tekortkominge by iemand anders. Dis die onderwysers se skuld dat my skapie rammietjie-uit-nek is, geen respek toon nie en geen dissipline het nie. Dis die skool of die kerk of iemand anders se skuld as my kind ‘n sense of e...
Read more

Week 1 - Ek is 'n pappa van 'n dogtertjie, wat nou?

Image
 Welkom by Week 1! Voordat ek by die “wat nou” kom wil ek eers so bietjie terug gaan en julle meer vertel van hoe ek tot hier gekom het.   Ek is gebore as die jongste van drie kinders. Twee ouer sussies – heelwat ouer. Saam met my Ma en….wel – vir die lack of a better word – ‘n Pa. Gaan julle nie verveel met die stories oor my sussies nie – dis ‘n ander boek se storie. Ook nie veel oor my dierbare moeder nie – al wat ek kan sê – ‘n Goeie, hardwerkende mens wat haar rug krom gewerk het om kos op die tafel te kry, klere aan ons lywe en alles anders wat nodig was. Nodig. Dit wat BROODNODIG was, want daar was nie veel meer nie. Dan my pa…wil hom ook nou nie te veel airtime gee nie, maar dis belangrik dat ek hierdie deel. Engelsman. Nie afwesig nie, maar nooit daar nie want die bottel was vir hom so ietwat belangriker as verantwoordelikhede en om ‘n voorbeeld te wees. Dus - ‘n abusive alcoholic met ‘n groot liefde vir gamble. Kaarte, perde, sokker – you name it­ en hy we...
Read more

Week 2 - Die tweede slaggat - wat weet ek nou eintlik van 'n dogtertjie af?

Image
 Week 2.....hier gaan ons. Pienk is nie my kleur nie. Was nog nooit nie. But guess what ? Voor ek my oë kan uitvee is alles om my ‘n ontploffing van pienk. Elke skakering van pienk. Pienk sokkies, doeke, babygrow , die mat, die mure, die gordyne, die kombers, die waslap…….alles pienk! Ten minste het ek geleer daar is ‘n naam vir elke skakering van pienk! Champagne pink, Pink lace, Piggy pink, pale pink, bay pink, Spanish pink! What!?!   Ek dog piek is pienk – lig pienk of donker pienk – maar nou ja. Vinnig geleer – just go with it. Maar dis nie die grootste aanpassing as hierdie bondeltjie pienk vreugde haar opwagting maak nie. Waar aandete vir twee voorheen sort van ‘n event was – is dit nou ‘n geval van whatever   in die yskas of vrieskas is – en as jy wil moan – wel help jouself dan.   Selfs TV kyk is skielik ‘n uitdaging. In die oggende as my oë oopgaan speel Towertuin se irriterende deuntjie op die TV….borsel tande met Flip en Flop in die agtergrond en verl...
Read more